ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ
Πρωτοπαθής
: εντός 24 ωρών από τον τοκετό. Απώλεια αίματος > 500 ml. Η πιο συχνή μορφή
σοβαρής μαιευτικής αιμορραγίας.
Δευτεροπαθής
: η απώλεια αίματος που εκδηλώνεται μετά από 24 ώρες έως και 12 εβδομάδες μετά τον τοκετό.
Διάκριση με βάση την ποσότητα απωλεσθέντος αίματος:
•Μικρή (500 – 1000 ml)
•Μεγάλη ( >1000 ml)
•Σοβαρή ( > 2000 ml)
Σε πρωτοπαθή αιμορραγία, απώλεια αίματος 500-1000 ml, χωρίς κλινικά σημεία shock:
•Στενή παρακολούθηση
•Ύπαρξη 2 φλεβικών γραμμών
•Γενική αίματος
•Διασταύρωση
•Ετοιμότητα για ανάνηψη
Σε απώλεια αίματος > 1000 ml ή μικρότερη απώλεια αίματος αλλά με κλινικά σημεία shock (ταχυκαρδία, υπόταση, ολιγουρία, ταχύπνοια):
•Εφαρμογή πλήρους πρωτοκόλλου ανάνηψης και αιμόστασης.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΡΡΗ
Σημαντική θεωρείται η γνώση και η αναγνώριση προδιαθεσικών παραγόντων για την εμφάνιση PPH. Οι παράγοντες αυτοί μπορεί να υπάρχουν κατά τη διάρκεια της κύησης ή του τοκετού. Ενεργός αντιμετώπιση του 3ου σταδίου του τοκετού ελαττώνει την απώλεια αίματος και τον κίνδυνο εμφάνισης αιμορραγίας. Η προφυλακτική χορήγηση ωκυτοκικών φαρμάκων πρέπει να γίνεται κατά τη διάρκεια του 3ου σταδίου μείωση του κινδύνου αιμορραγίας κατά 60%.
Κολπικός τοκετός χωρίς προδιαθεσικούς παράγοντες
χορήγηση ωκυτοκίνης 5 ή 10 IU ενδομυϊκά. Εργομητρίνη (Mitrotan) μπορεί να χορηγηθεί σε περιπτώσεις χαμηλής
αιμοσφαιρίνης προ τοκετού όπου δεν συνυπάρχει υπέρταση (αυξάνει την πιθανότητα εμέτου).
Καισαρική τομή χωρίς προδιαθεσικούς παράγοντες
χορήγηση 5 IU ωκυτοκίνης αργά ενδοφλέβια.
Η μισοπροστόλη (Cytotec) 600 mcg από το στόμα δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο η ωκυτοκίνη αλλά μπορεί να χορηγηθεί εάν η τελευταία δεν είναι διαθέσιμη. Το μακράς δράσης παράγωγο της ωκυτοκίνης Carbetocin (Pabal) 100 mcg σε μία δόση μπορεί να χορηγηθεί εναλλακτικά σε περιπτώσεις καισαρικής τομής ή κολπικού τοκετού με τα ίδια αποτελέσματα όπως η ωκυτοκίνη και η εργομητρίνη. Σε όλες τις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε προηγηθείσα καισαρική τομή πρέπει να γίνεται έλεγχος της θέσης πρόσφυσης του πλακούντα με τη χρήση υπερήχου. Επί υποψίας διεισδυτικού πλακούντα πρέπει να γίνεται διερεύνηση με MRI.
Σε διαγνωσμένο διεισδυτικό πλακούντα υπάρχει πολύ αυξημένος κίνδυνος για μεγάλη αιμορραγία.
•Προγραμματισμένος τοκετός
•Ύπαρξη έμπειρου γυναικολόγου- μαιευτήρα και αναισθησιολόγου
•Διαθεσιμότητα αίματος και παραγώγων του (αιμοπετάλια, φρέσκο κατεψυγμένο πλάσμα-FFP)
•Δυνατότητα άμεσης πρόσβασης σε ΜΕΘ
