ΟΓΚΟΙ ΩΟΘΗΚΩΝ
Οι εξαρτηματικοί όγκοι είναι συχνοί στη γυναικολογική πρακτική και συχνά παρουσιάζουν διλήμματα στη διάγνωση και αντιμετώπισή τους. Εκτός από τις περιπτώσεις που επιπλέκονται με οξεία συστροφή ή ρήξη και απαιτούν επείγουσα χειρουργική παρέμβαση, οι περισσότεροι εξαρτηματικοί όγκοι διαγιγνώσκονται τυχαία. Σ ́αυτές τις περιπτώσεις, ο γυναικολόγος πρέπει να αποκλείσει τον κακοήθη χαρακτήρα του όγκου, δεδομένου ότι ο καρκίνος των ωοθηκών είναι η συχνότερη αιτία θανάτου (53%) από γυναικολογικό καρκίνο καθώς πρόκειται για κακοήθεια που εξελίσσεται γρήγορα χωρίς την παρουσία συμπτωμάτων στα αρχικά στάδια. Όγκοι με χαμηλή πιθανότητα κακοήθειας μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά. Αντίθετα, όγκοι με υψηλή πιθανότητα κακοήθειας, απαιτούν ταχύτερη χειρουργική αντιμετώπιση από εξειδικευμένους γυναικολόγους-ογκολόγους. Οι εξαρτηματικοί όγκοι μπορεί να είναι γυναικολογικής και μη γυναικολογικής προέλευσης. Όσον αφορά τους όγκους των ωοθηκών, μπορεί να είναι χαμηλής, υψηλής ή οριακής κακοήθειας και διακρίνονται σε επιθηλιακούς, εκ γεννητικών κυττάρων, εκ γοναδικού στρώματος, μεσεγχυματικούς και μεταστατικούς .
ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Aπο Γυναικολογικά Αίτια και Μη Γυναικολογικά Αίτια
Α. Καλοήθη • Λειτουργική κύστη • Εκκολπωματικό απόστημα • Λειομυώματα • Απόστημα ή βλεννοκήλη σκωληκοειδούς • Ενδομητρίωμα • Όγκοι της νευρικής θήκης • Σαλπιγγοωοθηκικό απόστημα • Ουρητηρικό εκκόλπωμα • Έκτοπη κύηση • Πυελικός νεφρός (έκτοπος) • Ώριμο τεράτωμα • Παρασαλπιγγικές κύστεις • Ορώδες κυσταδένωμα • Εκκόλπωμα ουροδόχου κύστης • Βλεννώδες κυσταδένωμα • Υδροσάλπιγγα
Β. Κακοήθη • Γαστρεντερικοί όγκοι • Οπισθοπεριτοναϊκό σάρκωμα • Όγκοι εκ γεννητικών κυττάρων (GermCells) • Μεταστάσεις • Όγκοι εκ γοναδικού στρώματος • Επιθηλιακό καρκίνωμα Ο πιο σημαντικός παράγοντας για την διαφορική διάγνωση είναι η φάση της ζωής της γυναίκας. Έτσι σε γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας, οι συχνότεροι όγκοι είναι γυναικολογικοί, και στην πλειονότητά τους λειτουργικοί. Αντίθετα στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, οι συχνότεροι όγκοι είναι καλοήθη νεοπλάσματα, όπως τα κυσταδενώματα, αλλά ο κίνδυνος κακοήθειας είναι πολύ μεγαλύτερος.
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ
ΕΠΙΘΗΛΙΑΚΟΙ ΟΓΚΟΙ (85-90%) ΕΚ ΓΟΝΑΔΙΚΟΥ ΣΤΡΩΜΑΤΟΣ •Ορώδεις (42%) •Κοκκιοκυτταρικός όγκος •Βλεννώδεις (12%) •Θήκωμα •Ενδομητριοειδείς (15%) •Όγκος Sertoli Leydig •Εκ διαυγών κυττάρων (μεσονεφροειδείς) (6%) •Αρρενοβλάστωμα •Όγκοι Brenner •Γυνανδροβλάστωμα •Αδιαφοροποίητα καρκινώματα (17%) •Εκ λιπωδών κυττάρων •Καρκινοσαρκώματα και μεικτοί μεσοδερματικοί όγκοι •Όγκοι οριακής κακοήθειας ΕΚ ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ (GERMCELLS) •Τεράτωμα •Λέμφωμα Ώριμο: Συμπαγές •Σάρκωμα Δερμοειδής κύστη Struma ovarii ΜΕΤΑΣΤΑΤΙΚΟΙ ΟΓΚΟΙ Κακόηθες νεόπλασμα προερχόμενο •Γαστρεντερικού (Krukemberg) από ώριμο κυστικό τεράτωμα •Μαστού Άωρο τεράτωμα •Ενδομητρίου •Δυγερμίνωμα •Λέμφωμα •Εμβρυονικό καρκίνωμα •Χοριοκαρκίνωμα •Γοναδοβλάστωμα •Όγκος ενδοδερμικού κόλπου
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Οι διαγνωστικές εξετάσεις περιλαμβάνουν την κλινική εξέταση, την υπερηχογραφία, την έγχρωμη Doppler υπερηχογραφία, την μαγνητική τομογραφία, την αξονική τομογραφία και τους ορολογικούς δείκτες.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ
Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει την ψηλάφηση της κοιλιάς, την αμφίχειρη γυναικολογική εξέταση και την εξέταση από το ορθό. Χαρακτηριστικά που συνηγορούν υπέρ κακοήθειας των εξαρτημάτων: •Ανώμαλο περίγραμμα •Οζώδης μορφολογία •Συμπαγής υφή •Αμφοτερόπλευρη εντόπιση •Καθήλωση •Ανεύρεση ασκιτικού υγρού
